CZAS SEMINARIUM RZYMSKIEGO POWOLI DOBIEGA KOŃCA... DZISIAJ PRZEŻYWAŁYŚMY OSTATNIĄ NIEDZIELĘ W NASZEJ SEMINARYJNEJ WSPÓLNOCIE.
NASZE SERCA PRZEPEŁNIONE SĄ WDZIĘCZNOŚCIĄ ZA WSZELKIE DOBRO, DLATEGO DZIEŃ ROZPOCZĘŁYŚMY OD EUCHARYSTII SPRAWOWANEJ W INTENCJI NASZYCH SIÓSTR RADNYCH: S.M.PAULI I S.M.WERONIKI.
OJCIEC KRZYSZTOF W HOMILII ZACHĘCIŁ NAS DO DZIELENIA SIĘ RADOŚCIĄ KONSEKRACJI:"ZAMYKAJĄC OCZY CZUŁEM SIĘ JAK W NOWICJACIE... PIELĘGNUJCIE SIOSTRY TEN ENTUZJAZM WIARY".
W POŁUDNIE UCZESTNICZYŁYŚMY W MODLITWIE ANIOŁ PAŃSKI Z OJCEM ŚWIĘTYM NA PLACU ŚWIĘTEGO PIOTRA...(PO RAZ OSTATNI).
WIECZOREM PRZYBYŁA DO NAS MATKA GENERALNA, BY WRAZ Z NAMI, SIOSTRĄ PROWINCJALNĄ M. LUCIĄ, SIOSTRĄ WIKARIĄ MIRIAM I CAŁĄ WSPÓLNOTĄ DOMU PROWINCJALNEGO UCZESTNICZYĆ W POŻEGNALNEJ KOLACJI I REKREACJI.
"JEST CZAS SIANIA I CZAS ZBIERANIA..." SEMINARIUM RZYMSKIE BYŁO DLA NAS CZASEM ZASIEWANIA SŁOWA. MAMY NADZIEJĘ, ŻE PO NASZYM POWROCIE DO DOMÓW BĘDZIE ONO WYDAWAŁO PLON TRZYDZIESTOKROTNY, SZEŚĆDZIESIĘCIOKROTNY I MOŻE NAWET STOKROTNY.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.