Ostatnie spotkanie
z Ojcem Andrzejem Wodka CSsR,
poświęcone było ośmiu portretom Jezusa, zawartym w błogosławieństwach.
Błogosławieństwo jest to najwyższy stopień szczęścia, szczęśliwość nie ludzka lecz Boża.
"Jest w nas DNA Królestwa,
bo żyjemy ośmioma błogosławieństwami".
"SĄ TACY LUDZIE, KTÓRZY CAŁYM SWOIM ŻYCIEM SĄ JAK- ROZGRZESZENIE"
DZIĘKUJEMY OJCU ANDRZEJOWI, ŻE UKAZAŁ NAM CZUŁE OBLICZE OJCA, SWOJĄ POSTAWĄ WIARY, BRATERSTWA, ROZMIŁOWANIA W SŁOWIE BOŻYM...
Popołudniu wraz z Siostrą Radną Paulą wyruszyłyśmy do Katakumb św. Kaliksta, największej nekropolii Rzymu gdzie do V w. pochowanych zostało około 500 tysięcy chrześcijan.
"Katakumby przypominają długą historię prześladowań, jakie wycierpiał Kościół
w pierwszych wiekach. Jednocześnie są one wyrazem i świadectwem niezwykle pięknej
i płodnej religijności, spokojnym wyznaniem wiary, które powinno być dla nas wszystkich przykładem niezłomnego przekonania,
że Chrystus jest prawdą, zbawieniem,
nadzieją i zwycięstwem"
(papież Paweł VI)
Katakumby są zespołem podziemnych korytarzy, o długości 20 km, wykutych w wulkanicznym tufie. Mają od 3 do 5 poziomów, położonych na głębokości od 3 do 20 m.
Największe wrażenie zrobiły na nas krypty Papieży, św. Cecylii, św. Euzebiusza, nisze sakramentów. Symbole umieszczane na ścianach katakumb są pełne nadziei i życia - gołąbki
z gałązką oliwną, ryba, napis: DORMIRE - czyli zasnęli w Panu i oczekują zmartwychwstania.
Ich nazwa pochodzi od imienia pierwszego zarządcy Kaliksta.
Wspólna droga...
Różaniec...
Zdjęcia...
Kilometr od Katakumb św. Kaliksta znajduje się Kościół "Domine Quo vadis".
Jak głosi legenda, został wzniesiony przed
wiekami dla upamiętnienia spotkania
św. Piotra z Chrystusem, gdy Apostoł uciekał
z Rzymu przed prześladowaniem Nerona, stąd
nazwa - Quo vadis Domine
Dokąd idziesz, Panie.
Od najdawniejszych czasów był poświęcony Matce Bożej. Właśnie z Maryją jest związana druga nazwa kościoła Madonna delle Piante (Madonna od Stóp). Pochodzi od fresku umieszczonego w głównym ołtarzu, na którym Madonna trzyma w ręku bosą stopę Dzieciątka. Jest to dzieło jednego z uczniów Giotta, namalowane dla tego konkretnego wnętrza. Fresk został wykonany bezpośrednio na murze, potem go wycięto i przeniesiono do specjalnej wnęki, gdzie jest teraz eksponowany.
W Kościele tym spotkałyśmy się grupą oazową z Polski, która poprosiła nas o prezentację Zgromadzenia. Była to okazja to przybliżenia młodym elżbietańskiego charyzmatu.
